ИБТИДО

Қалбингга тўлмоғин истасанг зиё Ибратчун етар тариҳи анбиё Хар бир сахифасин кўпдир ҳикмати, Файда берар ҳар вақт унинг ибрати. Қурғоқчилик келганди ҳуллас калом, Қавмигаки  Мусо алаҳсиссалом. Кунлар хафталарга, хафталар ойга, Сув излаб,  одамлар зор бўлди лойга. Кунлар кун эмасди тунлар тунмасди, Қақраган бу ердан экин унмасди. Одамлар гўёки яқиндай гўрга, Мадорсиз қадамин ташларди зўрға. Холойиқ бу холдан бўлиблар безор, Мусони чақириб қақшадилар зор. - Холимиз харобдир эй Набийуллоҳ, Нажотга сабаб бўл эй Калимуллоҳ. Экин унмаябди, қирилмоқда мол, Силламиз қуриган, қоматимиз дол. Сендан ўтинчимиз, шудир муддао, Биз учун Аллоҳдан сўра бир дуо. Ёғсин ёмғирлари, келибон рахми, Кетсин қийинчилик, кетсин эл вахми. Мусо илтимосни қилди ижобат, Сахрога чиқдилар қилиб ибодат. Етмиш минг кишилар бўлди хамроҳи, Нажот умидида етсин деб оҳи. Бу етган балодан топишчун нажот, Пайғамбари Мусо қилди муножот: -Эй яратган эг...

Дунёни титратиб “Дод!”- дер забони “Дод!” – дерди, кўзидан оқарди қони Уч ёшга тўлмаган фарзандин кўмган Азобдан онанинг чинқирар жони Дод! – деди, ҳар ўғлин тупроққа қўйиб,  Қайтганда мажолсиз хаётдан тўйиб Ўғлонлар кетганда уч ёшга тўлмай Бағридан бир парча оларди ўйиб Аввайлаб онага қарарди ҳамма, Асрарди гардни ҳам юқмасин дея. Табиблар меҳнатин самарасими, Она ҳам шифола қайтарди гўё. Отачи, турарди тўкмай кўз ёши,  Метинми шунчалар унинг бардоши. Тик туриб ўтказган мусибатни ҳам, Тик туриб кулфатга чидарди боши. Ўнта ўғлини ҳам кафанга ўраб, Йиғламай кузатди, тик туриб чидаб. Ёрининг дардига елкадош бўлди, Ўзин ўйламасдан бир унга қараб. Бу тақдир нелардан беради синов, Кимнинг душмани-дўст, кимнинг дўсти-ёв. Ўн биринчи гулни бериб бағрига, Қайтариб олдику уни ҳам дарров! Шунда ҳам жим туриб ота боқади, Онанинг қолмади сабри, тоқати.  - Қандайин отасан, парвойинг палак, Мотомда жим турсанг кимга ёқади. Йиғлади, эридан кўз ёши ти...

Ғолиблар муҳокама қилинмайди дейилган гапни тўғри тушунишимиз керак. Ғолиб қачон бўлади, қачонки кўзланган мақсадга эришилса ўшанда ғолиб бўлади. Футбол мисолида, агар иллий терма жамоанинг мақсади фақат Хитойни ютиш бўлган бўлса, тўғри, улар ғолиб бўлибди. Агар мақсад мундиалга чиқиш бўладиган бўлса кечирасиз, биз хали ғолиб бўлганимиз йўқ. Ғолиблик йўлида бир довондан ошдик халос. Ҳар саралаш босқичида бирор рақибни ютадиган бўлсак, ўз ўзидан терма жамоамиз ўйинини осмонга кўтариб мақташни бошлаймиз. Шу ўйинда йўл қўйилган камчиликлар, хатолар, ўхшамай қолган режалар, ўйинчиларнинг савияси ва ҳоказолар хақида танқидий фикр билдиришларини ёқтирмаймиз. Гўёки биз мақсадга батамом эришдик, гўёки қолган барча рақибларни енгиб бўлгандек. Минг мақтаганимиз билан Сергеевнинг хатолари ёпилиб кетмайди. Исломнинг палапартиш харакатлари, Жепаровнинг бурчак тўпларини совуриши, Рашидовнинг иштиёқсизлиги, Отабекнинг нотўғри узатмалари (гарчи рикошетдан гол урган бўлса ҳам) яхшилани...

Кўзни тўс номахрам аёлдан, Нафсни тўс шармсиз, бад хаёлдан. Сендан зарар кўрмас хору-хас, То ахлингга қарамасин кас. Нафс қурмасин қалбингга уя, Ўқиганга ибрат воқеа. Шахарда бор эди тақводор, Заргарликдан қилар касби-кор. Завжаси - соҳиби андиша, Тақвода эдилар хамиша. Синов тушиб бир кун ахдига Қайси куни, қай бир вақтида Кетди заргар қилмоққа юмуш, Бир вақт келди сутчи нотаниш. Эшик орти қўл чўзди аёл Фитна тушиб бузилди хаёл. Илкка назар солиб сотувчи, Нафс чун савобин йўқотувчи. Ногоҳ аёлга узатди қўл Номаҳрам-чи қандай тутар йўл Шу тоб зарбла эшигин ёпди, Қодир Аллоҳ панохин топди. Бу бир сабаб ортидан гўё Бўлган эди шу кунда рўё Хожа келиб, етгач фурсатин Савол берди олиб рухсатин - Бугун юз берди бир иш ногоҳ Сиздан ўтдими бирон гунох, Не номақбул амал қилдингиз, Елкага не гуноҳ илдингиз Бўлган ишдан задалигини, Айтди недан хафалигини. Хожа тинглаб ҳаёли елди Эслаб сўнгра ларзага келди, - Ё Хақ! Бунда...