Титроқ босиб вужудни, совуқнинг ели келар, Алам босса кўнгилни кўзларнинг сели келар. Имконсизлик кишани бу нафратга тасалли, Нобакорни янчгани махшарда кели** келар. Ожизлигинг пардаси ниқобланган эркинлик, Мағлублигинг зардаси, иқобланган эркинлик. Гул ҳуснига хасадинг эркинликдир сенингча, Асли Хурмат кўшкидан гулобланган эркинлик. Холиқ сендан хазарда, борлиқ сендан хазарда! Мақсадинг ҳам шумиди, халқлар сенга назарда. Тарбиясиз кишидан ахлоқдан сўз олмагай, Тарбиясиз! Сен сабаб бутун уммат озорда! Неча мўъмин муслимнинг қалбига аёқ қўйиб, Қани бугун ростинг айт, нафсинг қолдими тўйиб. Эришганинг дунёми, ювса кетар қўл кири, Аммо нафрат ўтидан кетарсан абад куйиб. Ножинсларнинг ишини кўтарганлар ҳам сендан, Лут қавмининг қилмишин саноғидир кам сендан. Бу қандайин кўргулик, бу қандайин разолат! Неча етим есирнинг кўзларида нам сендан. Намуна бўлармиди адолатсиз меъзоннинг, Бойига қуллуқ қилиб, халқигадир низоминг. Ажаблан...
Акбаржон Абдулмажид блоги