Айтишларича Боғдодда Хорун Ар-Рашиднинг катта боғи бўлиб ,боғда гулларнинг
турли туман навлари экилган экан. Боғда гулларнинг парвариши учун алоҳида
боғбон тайинлаган экан. Хорун Ар Рашид гулларни яши кўрар, уларни томоша қилиб
турар аммо шу гулларнинг ичида битта гулга меҳри бошқача экан. Унга жуда
эътиборли бўлиб боғбонга ҳам унинг парваришига алоҳида қарашни қаттиқ
тайинлаган экан. Чунки бу гул йилига бир
марттагина гуллар, шунда ҳам биттагина гул очар экан халос. Бу гул очилиши
билан боғбон уни Хорун Ар-Рашидга
келтирар, гулнинг гўзаллиги ва ўзига хос ифоридан халифа тўйгунча
бахраман бўлиб турар экан. Шу сабабли ҳам боғбон уни жуда эхтиётлар, туну-кун,
қишин ёзин унга эътиборли бўлар, халифанинг олдида мулзам бўлиб қолишдан қўрқар
экан. Аммо асраган кўзга чўп кирар деганларидай бу сафар ўша гулнинг очилиш
фурсати етиб келганида, боғбон гулни узиб Хорун Ар-Рашиднинг олдига олиб
бормоқчи бўлиб, гулнинг олдига келиб қараса, бир булбул келиб очилган гулнинг
баргларини юлиб ташлаётган экан. Боғбоннинг кўз олди қоронғулаши кетибди. Нима
қилишини билмайди, аламини олмоқчи бўлса қуш ҳам учиб кетган. Ноилож халифанинг
олдига қўрққанича "тавваккал" деб, бўлган воқеани айтиб берибди.
Хорун Ар-Рашид боғбоннинг гапини
эшитибдию, у кутгандек жахли чиқмабди. Фақат айтибдики: "Ҳечқиси йўқ,
отахон, бу дунёда хеч қайси қилмиш жавобсиз қолмайди. Ўша булбул ҳам қилмишига
ярашасини олади"
Ушбу воқеадан кейин бир қанча вақт ўтибди. Аммо боғбон ўша булбулнинг
қилмишини эсидан чиқармабди. Халифанинг гули олдидан ўтганида, ҳар-хар замон
булбулни кўриб қолганда Хорун Ар-Рашиднинг сўзларини эслаб қўяр экан. Бир куни
эрталаб боғга келганида бир илон ўша булбулни бўғиб ўлдириб, ютишга ҳаракат қилаётган экан.
Боғбон Хорун Ар-Рашиднинг олдига борганда тонгда булбул билан бўлган
воқеани унга айтиб берибди. Халифа боғбоннинг гапини эшитиб, ўтган сафаргидай
совуққонлик билан:"Бу ҳам шундайлигича қолмайди. Ҳар ким амалига ярашасини
олади, шу жумладан илон ҳам", - дебди.
Боғбон ўйланиб қолибди. У Халифанинг сўзини синаб кўрмоқчи бўлиб, илон
булбулни бўғган жойни белгилаб қўйибди. Шундан сўнг бу ерга тез-тез келиб
турар, илонни шу атрофда пайдо бўлишини кутар экан. Унинг таҳмини ўзини оқлабди. бир қанча вақт
ўтганидан сўнг боғбон ўша ерда илонни кўриб қолибди. Бу сафар фурсатни қўлдан
бой бермай илонни мўлжалга олиб, қўлидаги кетмон билан уриб ўлдирибди.
Бу сафар ҳам боғбон бўлган ишдан Хорун Ар-Рашид хабардор қилибди. Халифа
боғбоннинг гапларини эшитиб бўлгач, хотиржамлик билан: "Сен ҳам қилмишинга
ярашасини оласан. Унутма, бу дунёда хамма қилинган иш жавобсиз қолмайди ",
- дебди.
Боғбон саройдан ўйга ботганча чиқибди. Уни қўрқув қамраб олган, халифанинг
сўзи қулоғидан нари кетмасди.
Бир неча ой ўтгач сарой мансабдорларидан бири ўзининг қаримдошини сарой боғбонлигига
ишга жойлаштирмоқчи бўлибди. Бунинг учун ҳозирги боғбонни ишдан бўшатиш талаб
қилинар экан. Шундай қилиб, эски боғбон тўҳмат билан халифанинг олдига
келтиришибди. Хорун Ар - Рашид уни зиндонга ташлашни буюрибди.
Хизматкорлар боғбонни қўлини қайириб зиндонга олиб кетишаётганда, боғбон
ортига ўгирилганча халифага қарайб айтибдики:
- Хукумдорим, гапларингиз ўз тасдиғини топди. Булбул ҳақидагиси ҳам, илон ҳақидагиси ҳам. Мана, мен ҳам қилмишимга
ярашасини олдим. Энди, буёғига сизнинг новбатингиз, вақтики келиб сиз ушбу
қилмишингизга ярашасини оласиз, - дебди.
Халифа унинг гапларини эшитгач хизматкорларига ишора қилган экан улар
боғбонни қўлини бўшатишибди. Боғбон эса ўз ишига қайтибди, унга тўҳмат
қилганларнинг барчаси жазоланибди.
Рус тилидан Акбаржон Абдулмажид таржимаси
Комментарии
Отправить комментарий