"Мафатихуль-жинан" асарининг муаллифи Шайх Абос Гумми оиласини боқиш учун ишлаб топган бир ойлик маоши 50 рупини ташкил қилган экан. Ўша вақтларда ҳам бу пул миқдори жуда кам ҳисобланар экан. Бир куни Хиндистондан келган хожилар Шайх Аббос Гумми уйида тунаб қолгач унга хафтасига 75 рупидан хаққини бериш хизмат таклиф қилибди. Аммо Шайх бу пулларни кескин қайтариб берибди. Меҳмонларнинг кетиши билан Шайхнинг хотини ва ўғли унга қарши чиқиб, ўз норозилкларини билдиришибди:
- Биз деярли очлик холатида кунимизни ўтказамиз. Сиз эса шундай пулдан кечиб ўтирсангиз, ахир биз бу пулларга мухтож эдикку.
Шайх Аббос жавоб берибдики:
- Мен хозирги топган пулимнинг қиёмат кунидаги сўроқ-саволига қандай жавоб беришни билмай турган бўлсам, Сизлар яна буларнинг миқдорига қўшимча қўшилишини ва мағшарда Аллоҳнинг олдида қийин холатда қолишимни истайсизларми, дебди
Яна бир мусофир Шайхга уйида тунагани учун пул бермоқчи бўлганида айтган эканки: "Менинг бўйним ингичка, вужудим эса қувватсиз. Менинг кучим дўзахнинг азобларини кўтаришга етмайди. Мағшарда қандай қилиб бу пулларни сўроқ-саволига жавоб бераман
(Рзо Мухтарий. "Симайи-фарзанаган", стр.468).
Рус тиладан Акбаржон Абдулмажид таржимаси
Комментарии
Отправить комментарий