Кўҳна эл тарихин ўқиб бир қара
Ўтдилар қанчалар шох-у гадолар
Барчаси бу кунда тупроқдир қора
Барчаси оҳ урар қилиб хатолар
Барчаси ноилож унинг амрига
Бўй синиб ётарлар солиб сукутлар
Барчаси бандланган қаро қабрига
Кутарлар, охират хабарин кутар
Кимидур юрганди якка, аълодек
Кимидур бўлганди саҳрода сарсон
Халойиқ кўзига бўлиб балодек
Кимидур эъзозда бўлганди хар он
Номозин ўқирди, рўзасин тутиб
Закотни мукаммал берганди, э воҳ
Амали бу кунда камдек туюлиб
Бўш ўтган вақт учун соладилар оҳ
Анови ётгани бой эди жуда
Дунёни қўлида биларди гоҳи
Бу кунда баридан бўлгандир жудо
Унга насиб қилди дунёнинг чоҳи
Ёмони иймонсиз кетганлар бўлди
Ноумидлик бўлар унинг йўлдиши
Иймонни тан олган кўнгиллар тўлди
Рад қилган то-абад чангаллар бошин
Бундадир Фиръавин, Хомонлар бари
Номруд ҳам Озор ҳам тупроқдир бунда
Охиратдан умиди - дўзаҳнинг қари
Қабрида холати - азобда, тунда
Тупроқлар учади
ҳавода унсиз
Кимнингдир
ҳокини дунёга сочиб
Руҳлари кутарлар кундуз-у тунсиз
Қилган амалидан кетолмас қочиб
Кўҳна эл тарихин ўқиб ибрат ол
Дарс бўлсин хаёти шох-у гадолар
Иймонни тан олгин, доим ҳалол бўл
Оҳ уриб қолмагин
қилиб хатолар
© Акбаржон Абдулмажид
Комментарии
Отправить комментарий